Taste of Bitterness

"Pagtapos ng lahat, eto tayo ngayon parang hindi MAGKAKILALA." Bakit kaya dumadating sa point na kelangan mangyari yan? Is it because of pride or pain? Bakit kailangan mong iwasan ung taong napasaya ka din naman minsan? Part din ba yan ng moving on schema? Honestly, I couldn't get the reason why or I just don’t want to understand things out, maybe it’s a part of my denial.
      Andami kong gustong sabihin sayo, ung harap-harapan para ramdam mo. Gusto ko ng confrontational scene with you, mailabas ko lang ng all-out. I wish I could say all the things I wanted to but I can’t, and if I had will it still makes sense?

Siguro tama ng dito ko nalang ilabas lahat ng bagay na gustong-gusto kong sabihin sayo. Kahit dito lang, kahit ngayon lang, pwedeng magcomplain? Ano bang issue ko na naman? Kasi ganito yun e, naiinis ako sa nangyayari sten ngayon, ayoko ng mga nararamdaman ko dahil sa mga ginagawa mo, namimiss pa din talaga kita kahit feeling ko wala ka naman ng pakialam, bottomline is: ang sakit na.

Ayokong manumbat pero sabi mo diba, wala namang magbabago? Magkakatext pa din tayo, tatawag ka pa din pag may time, pupuyatin mo pa din ako pag unlicall ka, friends tayo. Asan na po lahat ng yan, kahit man lang isa jan? Siguro nga tama ung ginagawa mong yan but do you have to make me feel you don’t care anymore? Magkaiba naman ata ung umiwas lang sa walang pakialam di ba? Ung stupidity level ko nagincrease na, alam mo ung nagrereachout pa din ako sayo kahit alam ko namang walang response. Hindi naman ako nagdedemand ng reply pag tinetext kita, pero wag naman sana ung ramdam na ramdam ko. Ung dahilan mo childish pa din, nakakaloko pa din ung dating. Ok lang naman magkamustahan di ba, or we can be civil naman, pero bakit ganun kung dedmahin mo ako pakiramdam ko anlaki ng kasalanan ko sayo? Bakit kasi masyado kang nakikinig sa payo ng iba, minsan naman isipin mo kung nasasaktan na ba ako. Hindi ko maexplain dito exactly how i feel at kung ano talaga ung nangyayari basta alam ko lang ang sakit mafeel na wala kang pakialam. Feeling ko you're pushing me away from you, bakit parang ang dali lang sayo lahat? It hurts to see that you're doing perfectly fine without me, and it seems that you don't even have a second thought about your decision. All of a sudden totally stranger ung treatment mo sken, sobra naman ata yun di ba? Siguro coping mechanism mo yan, I don't know if that's your way to handle things pero un nalang ung iniisip ko kesa isipin kong sadyang di ka lang talaga affected.
       December 03,2012 ginamit ko pa ung pantawag ko sayo nun tapos di ba di ko kinaya ung feeling, sobrang iba na, agad2? You even asked me bakit gusto ko tumawag, sabi ko di ba e kasi namimiss kita. C'mon katangahan 101, gustong gusto ko talaga ata ng sinasaktan ung sarili ko. The pain of hearing your voice, the way how i felt the changes in our conversation, the way how i need to stop saying a word coz if I don't,my tears will speak for me, and the way how i force myself not to cry that time, it was a total torture. Ung feeling na kelangan kong magpigil kasi alam kong ayaw mong naririnig na umiiyak ako at ayokong magmukang kawawa na naman. Ang awkward ng time na un, hindi ko alam kung panu ako magrereact sa situation kasi hindi mo na ako girlfriend, di na pwede ung mga nakasanayan ko. Topic pa nga si girl di ba. hahai, talagang sayo pa pinasabi ung reply nia ah. "Wala at hindi totoo" so sino nagsisinungaling siya o ung mga picture at statement ng mga taong andun sa debut nun? Parang mali pa ata na humingi ako ng apology dun sa girl dahil nadamay xa sa issue, tanga kasi ako e dapat pala inaway ko nalang un, may basis naman kasi ako para magalit sa totoo lang. Thank you nalang at mejo matino pa ako at hindi pa dumadating sa level where I need to snoop down to the level na kelangan kong makipag-away dahil lang sayo-- thank god rational pa ako mag-isip. And ikaw pa ung hihingi ng sorry sa kanya dahil damay xa, buti pa nga sa kanya nagsorry ka e. Panu naman ako? Don't I deserve it, kahit isa lang? "Alam ko hindi ako dapat nagpapicture ng ganun, wala na akong magagawa nangyari na un e, nakita mo naman na un di ba" muka bang sorry ka sa mga statement mo jan? Honestly hindi, feeling ko nga mas sorry ka pa sa kanya e. Hanggang sa huli  pinagtanggol mo pa din siya, pinagtanggol mo pa din ung ginawa mo.

Buti pa nga bestfriend mo nagagawa akong kamustahin e. Alam mo ung masakit dun? Ung nalalaman kong di ka man lang affected at mukang masaya ka. Kahit bestfriend mo hindi magawang idefend sa'kin ung ginawa mo, kahit xa aminadong malandi ka, kahit siya alam niang mali ka at buti pa siya sinabi sa akin kung ano talaga ung nangyari nung debut kahit alam niang masakit para sken kahit alam ko pinagtatakpan ka pa din nun kahit pano. "Wag mong hayaan na siya ung magdown sayo kasi siya ung nang-iwan", see how your bestfriend cheers me up, he tell me things kahit alam niang masakit atleast totoo, buti pa xa may pakialam sa nararamdaman ko, he takes time para magtanong kung kamusta na ba ako e ikaw? Parang di mo ako kilala ah, kung makapagreact ka parang ikaw pa ung bitter, the way you treat me parang ako ung nakipaglandian sa debut at hindi ikaw, parang ako ung nagpakasingle habang tayo pa. Dapat ako ung nasa posisyon mo e.

Nakakapagod na umintindi sa totoo lang, parang lahat ng nangyari nilagyan ko na ng magandang explanation, ung justifiable sa part ko pero minsan ramdam ko pa din ung totoo e. Minsan kahit ako hindi na din kayang pagtakpan ung mga ginawa mo. Minsan nga feeling ko mabait pala ata ako at ganito lang reaction ko sa lahat2. Hindi ko man mailagay dito kasi pag detailed baka novel na 'to at di ko na talaga maexplain sa word, ung alam ko lang masakit pero di ko masabi in what extent. Sabi nga ni Angelica "ang pera natin hindi basta2 mauubos, pero ang pasensya ko konting-konti nalang!" Dahil di pa ako mayaman, rephrase ko konti, ganito: "ung love ko sayo hindi basta2 mauubos pero ung pasensya ko konting-konti nalang!" Korni noh? just to make the feeling light, segway konti. Pero aminado ako nakakaubos pasensya ka na, konting konti nalang anger na. Feeling ko hindi pala dapat kita intindihin ng ganun kasi nagiging insensitive ka, maiisip mo ok lang ung ginagawa mo kasi naiintindihan ko. In that case I don't help you to grow, I'm just giving you more reasons to think that there's no wrong doing it. Magiging katulad lang din nila ako, hanggang may mga babaeng sasalo sayo kapag iniwan mo ung isa at hanggang iintindihin ka nung taong iniwan mo, hindi mo marerealize na mali ka. So I guess let's just be both a LESSON LEARNED for one another. :)

Minsan lang ako magmahal ng ganito, kaya sulitin mo na. I've done so much stupid things,all because of those little hopes i have but I got paid with nothing but pain, pain, and more pain. I won't promise na hindi na ako gagawa ng more katangahan 101, but I guess alam ko naman sa sarili ko kung kelan enough na. Ayoko lang din na dumating ung time na pag naisip kita madami akong what ifs, atleast alam ko sa sarili ko ginawa ko naman na lahat ng pede kong gawin. Inuubos ko lang lahat ng bagay na pede kong pagsisihan na hindi ko ginawa at lahat ng natitirang katangahan sa katawan ko at pag nangyari yun there's no turning back. Hintayin mo lang ako, makakaya ko din ung ginagawa mo. Dadating din ung time na kahit ako WALA NG PAKIALAM SAYO.